TANRI’YA YOLCULUK
Yolculuk yaraşır ancak insana
Yolun sonu varıyorsa Tanrı’ya...
XIII. yüzyıla sevgi ve hoşgörü mührünü basan, zamanın ulusu Mevlânâ, bir gün medreseden çıkmış, etrafı hayranları ve çömezleri ile çevrili olarak atının üstünde bir bilgi anıtı gibi yavaş yavaş yol alıyordu. Yüzünde bilginlere yakışan ağırbaşlı bir vakar vardı. Şekerciler Hanının önünden geçerken birden derviş kılıklı bir adam yolunu kesti, çevik bir hareketle atının yularını tutarak, gözlerini Mevlânâ’ya dikti ve şöyle dedi:
| -Ey bilginin somutlaşmış timsali! Der misin bana, hangisi daha büyüktür: Beyazıt-ı Bistami mi, yoksa Muhammed Mustafa mı? -Elbette ki Muhammed Mustafa, diye yanıtladı soruyu Mevlânâ, bu da sorulur mu gibi bir edayla. Ve Şems-i Tebrizi devam etti: -İyi ama, Muhammed Mustafa, Tanrı için “Seni gereğince bilemedik, ey bilinmeyen” derken, Bistamlı Beyazıt “Kendimi kutlarım, şanım yücedir, ben sultanların sultanıyım” demektedir, ne dersin buna? -Şunu derim ki, Beyazıt-ı Bistami’nin idrak kabı dardı, gönlünde Tanrı’nın bir belirişine erişince doldu taştı ve o kendinden geçiş içinde kendini Tanrı sandı. Oysa insanın hası ve insanlığın hülâsası Mustafa’nın idraki öylesine engindi ki, Tanrı’nın nice belirişine doymadı kanmadı, her seferinde bir yenisine susadı. Şems bu cevap karşısında kendinden geçti ve Mevlânâ’nın kollarına düştü. O günden sonra bu ikisi bir oldu sanki. Soru çetin ve heybetliydi. Cevabı da ona denk bir güçteydi. İki denizin kucaklaşması gibi bir şeydi bu. |
|
|
| TESLİMİYET SINAVI Mevlânâ Şems’i iyice tanıyınca, bilgisinin büyüklüğü, sevgisinin enginliği ve gösterdiği kudretler karşısında ona hayran oldu. Ve dedi: “Ne olur beni de kendine benzet. Beni de sen gibi yak!” Bunun üzerine Şems, şöyle konuştu: “Sen zaten sevgi için seçilmişsin. Senin gönlünde bir aşk güneşi gizli. Şimdi bazı bulutlar ona perde oluyor. Eğer güneşin meydana çıkmasını diliyorsan, bütün bildiklerini unut ve bana tam teslim ol. Tıpkı toprağın çiftçiye teslim olduğu gibi... Zira aşk deryasında teslimiyet yelkeni açmadan yol alınmaz.” Mevlânâ bu teklife bütün kalbi ile “Kabul!” dedi. Ve Şems hemen ilk imtihanına başladı: “Öyleyse çarşıya git, bir şişe şarap al da, içelim...” Mevlânâ o güne kadar hiç içki içmemiş, daima içkinin haram olduğunu söylemiştir. Buna rağmen Şems’in söylediğinde mutlaka bilmediği bir hayır vardır diye derhal çarşıya koşar. Bir şişe şarabı alır. Hızlı hızlı geri dönerken çarşının en kalabalık yerinde şişe birden elinden kayar ve yere düşer. Mevlânâ kırılan şişenin başında öylece durur. Kalabalık başına üşüşür. Birde bakarlar ki dökülen şaraptan etrafa mis gibi gül kokuları yayılmaktadır. Mevlânâ anlar ki bu bir teslimiyet sınavıdır. Ve imtihanı kazanmanın sevinci içinde doğruca Şems’ine koşar... |
|
|
| ŞEMS GİDİYOR Mevlânâ artık bütün vaktini, her şeyini Şems’e vermiş, ondan başkasıyla görüşmez olmuştur. Oysa taraftarları onun eskisi gibi kendileriyle beraber olmasını isterler. Bu bakımdan Şems’i, Mevlânâ’dan mahrum olmalarının sebebi olarak görür, çekemezler. Ve bunu her fırsatta Şems’e belli edip, onu üzerler... Şems bütün yapılanlara dayanıp katlandıktan sonra, bir gün karar vererek ansızın gözlerden kaybolur ve Konya’yı terk eder. Arkasında bir sevgili bırakarak yine yollara düşer. Yol boyunca habersizce ayrıldığı Mevlânâ’sını düşünür. Rüyalarında bile onun güzelim yüzünü görür... |
|
|
|
| BENSİZ GİTME, İSTEMEM Diğer tarafta ise Şems’in Bu aniden kaçıp kayboluşu Mevlânâ’ya çok dokunur. Onu bulup geri çevirmek için çırpınır, durur. Aramaktan, çare araştırmaktan yorgun düşer. Ve sevgilisine sitem ederek nefes nefese seslenir: Demek sen salına salına bensiz gidiyorsun ey canımın canı Ey dostların canına can katan Gül bahçesine böyle bensiz gitme, istemem. Sen benimle beraberken Hem bu dünya güzel bana, hem o dünya güzel. İstemem, bensiz kalma bu dünyada sen. O dünyaya bensiz gitme, istemem Onlar sadece aşk diyorlar sana Oysa aşk sultanımsın sen benim. Ey, hiç kimsenin düşüne sığmayan dost, Bensiz gitme, istemem. |
|
|
|
| BUNU UNUTMA, HATIRLA AMA Mevlânâ şimdi Şems’inden uzakta durmadan onu anmakta, birlikte geçirdikleri unutulmaz günleri, o doyumsuz demleri bir bir hatırlamaktadı |
| Bir tatlı ömür gibi gitmeye niyetlendin Ayrılık atına eyer vurdun inadına Ama bizi unutma, hatırla ama.
Sana temiz dostlar, iyi dostlar, bağdaş dostlar Yeryüzünde de var, gökyüzünde de var Eski dostla ettiğin yemini, hatırla ama.
Bir deniz kesilen gözlerimin kıyısında Bir aşk ovasını görmüştün hani Safran dallarıyla, Ağustos gülleriyle sarmaş dolaş Bunu unutma, hatırla ama.
Ey Tebrizli Şems. Dinim aşktır benim, senin yüzünü gördüm gören Benim dinim senin yüzünle övünür, ey sevgili Bunu unutma, hatırla ama. |
|
|
| GEL NE OLUR, GEL ARTIK Geceler ta sabahlara dek onu düşünür. Şems’in sevgisi gönlüne iyice siner. Ne aklı kalır, ne de kararı. İlle sevgilisini ister. Onsuz edemez olur. Yüzü sararmış, içindeki ateş arttıkça artmıştır. Gönül bülbülü gül yüzlü sevgilisinin özlemi ile yanık yanık ötmede, gel artık, gel artık diye feryat etmededir. Öyle ki daha fazla beklemeye dayanamaz. Ayağına diken bile batsa çıkarmak için gecikme, başın kille de dolsa yıkanmak için oyalanma der. Sevgilim, güneşim benim der, ne olur durma, gel artık. Allah aşkı için gel de hem ayrılıktan, hem gel demekten, her ikisinden de kurtar beni!...
|
|
| Ne aklım kaldı benim Ne kararım kaldı benim, ne sabrım Gel ne olur, gel artık. Ne gönlümün derdini sor bana, Ne sararan yüzümü sor bana, Ne içimin ateşini sor bana, Gel gözünle gör, gel artık. Başın kille ıslaksa da, Ayağına diken batmışsa da, Durma gel Allah aşkına Gel demeden kurtar beni. |
| CANIMI VERDİM GİTTİ Sevgilisini bulmaları için dört bir yana haber salar. Dostları etrafına toplar ve gidin der, gidin de her bir yanı arayın. Onu, o ay yüzlüyü bulun. Hiç değilse bir habercik olsun getirin ondan. Nerede bir kalabalık görürseniz hemen bağırın: “Güler yüzlü, tatlı sözlü, tez canlı, çevik bir kul gördünüz mü?” deyin. Yolda rastladığınız kimselere sorun: “İçinizde onun gül bahçesinden bir demet gül deren var mıdır?” diye. Kim ki bana ondan bir habercik getirir, söyleyin canım onun olsun! Canımı verdim gitti ona. |
| Nerde bir topluluk görürsen tellal, Hiç durma bağır: Kaçan bir kul gördünüz mü ey insanlar de!.. Tertemiz kokan bir kul gördünüz mü, Ay parçası bir yüzü var, Baştanbaşa fitne. Nerde bir topluluk görürsen tellal, Hiç durma sor: İnce boylu, güler yüzlü, tatlı sözlü, Tez canlı, çevik bir kul gördünüz mü?.. Sırtında bir al kaftan taşıyor. İş ki çıksın bir habercik getirsin biri ondan bana tellal, Çıksın biri ondan bana bir şeyler desin iş ki, Söyle verdim canımı ona gitti, tellal, Verdim canımı ona gitti. |
| |
| GÜNEŞ GENE DOĞAR Şems, bu dünyadan göçmüş, Mevlânâ’nın güneşi batmıştır artık. Gönül semasını kara keder bulutları kaplamıştır. Günler günü geceler gibi karanlık bir ömür sürer. Hep o kaybolan nuru arayıp durur. Ancak karanlığın en koyulaştığı bir anda, yücelerden esip gelen sevgi rüzgarı gönlündeki kara bulutları dağıtır. O kaybolan nur bu defa Mevlânâ’nın gönlünden olanca güzelliği ile doğar. Ve şimdi, bir aşk güneşi onun gözleri içinden bütün dünyaya gülümser, gün ışır, ortalık aydınlanır. İnsanlar için, kardeşler için yeni, taze ve güzel bir sabah daha başlar. |
Bir gece Şems, Mevlana’yı ararken onu bir havuzun kenarında, derin düşünceler içinde otururken bulmuş. “Ne yapıyorsun?” diye sormuş. Mevlana: “Suyun üzerine yansıyan yıldızları seyrediyorum,” cevabını vermiş. Şems bir an durmuş, sonra da gülerek söyle demiş: “O zaman niye başını kaldırıp, göğe bakmıyorsun?”
Gerçekle yüz yüze geldiğimiz zaman, onu kabul edebilecek kadar cesur, taşıyabilecek kadar güçlü müyüz? Aslında bilgi, beraberinde çok büyük bir sorumluluk getiriyor. Yaşamlarına bilerek bilmeyerek dokunduğumuz her insan bizden bir parça taşıyor. Bu da bencilce değil, bilgece yaşamayı gerektiriyor.
Bilgeler, kaderi boynu bükük bir tevekülle karşılamadıkları gibi, o çocuksu heyecanlarını detaylara takılarak yitirmezler. Onlar, maskelerin gerisindeki gerçek kimlikleri sezinlerken, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını; ilâhi elin hatasız çizdiği resimdeki paradoksların ne anlama geldiğini bilir, ona göre hareket ederler. Zerafetle, sevinçle ve zevkle…
İşte, Tebriz’in eşsiz Güneşi Sems’in, ‘Ayaksız yürü, kanatsız uç’ vecizesinde gizlenen mana bu. Zira gerçegi zihinle değil, aşk’ın her dokunuşuyla, bir çiçek gibi açılan kalbin aklıyla çözmek mümkün. Bir açmaza düştüğünüzde, yeise kapılmadan, kendinizi tüm düşüncelerden, geçmiş, gelecek gailesinden soyutlayarak yüzünüzü göğe kaldırın. Siz, o engin sonsuzluğa ait bir parçasınız. Yıldızlar ölecek, ama ruhunuz yaşayacak. Bırakın, geleceğe gelecek karar versin…
|
''Ten canın aynasıdır, hem can tenin, Lakin olmaz can gözü her kimsenin'' (Mevlana'dan)
Bizler gün geçtikçe artan bir hızla iç farkındalığımızı unutuyoruz. Bunun sonucunda kalıcı huzuru ve erdemleri sanki birer masalmış gibi düşlüyoruz. İnsanları hayata bağlayan bütün içsel değerler dış evrende aranmaya başlanmasıyla "insan" özünde saklı olan bilgeliği gözardı etmiştir. Cömertlik, dürüstlük, cesaret, sabırlı olmak ve belki de içten gülümseyebilmek insanın şu ufacık vücuduna sığdırılmış büyük değerlerdir. Mevlana Celaleddin Rumi, Mesnevi adlı eserinde gerçek varoluşun "insandan" diğer bir deyişle "sevgiden" öte olmadığını bizlere öğütler.
Mevlana'nın şu eşsiz sözleriyle yazımı noktalamak istiyorum:
"Tahsille elde edilen akıl, ırmaklara benzer. Yataklarından akar da eve öyle varır, ulaşır. Aktığı yol, bağlandı mı akamaz. Sen kaynağı kendi içinde ara.
Mevlana Celaleddin Rumi
http://forum.dostlukgirdabi.com/
* Sevdiklerinize ve dostlariniza eKart gönderin
http://ekart.dostlukgirdabi.com/
* ePosta adresiniz bounce (geri dönme) durumuna dustugunuzde ne yapabilirsiniz? Bakiniz http://www.dostlukgirdabi.com/content/view/11/25/
KURALLARIMIZ
1 - Gunde en fazla 3-4 eposta gönderiniz.
2 - Göndereceginiz eposta boyutunun 500 Kb'i gecmemesine özen gösteriniz..
3 - Virus, truva icerebilen exe vs. uzantili dosya iceren, ahlak kurallarina uymayan ve reklam amacli gönderiler yayinlanmayacaktir.
4 - Gönderdiginiz epostalarinizda "<<< >>>>" gibi isaretlerin olmamasina özen gösteriniz, veya okunmasini daha rahat hale getiriniz.
5 - G�nderilen iletilerle ilgili sorumluluk gönderene aittir. Elestirilerinizi lutfen gönderene yapiniz.
6 - ePostaniz yayinlanmamissa mutlaka daha önce yayinlanmistir ya da grup duzenine uygun degildir.
Tesekkurler,
Dostluk Girdabi
http://www.DostlukGirdabi.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder